Μπουζόνι, Φερούτσιο

(Feruccio Busoni, Έμπολι 1866 – Βερολίνο 1924). Ιταλός πιανίστας και συνθέτης. Υπήρξε ίσως ένας από τους μεγαλύτερους πιανίστες, η τέχνη του οποίου επέδρασε ευεργετικά τόσο στην πιανιστική ερμηνεία, όσο και στη διεύρυνση και βελτίωση των προγραμμάτων συναυλιών. Ένα μέτρο των ικανοτήτων του είναι οι αναρίθμητες μεταγραφές και διασκευές που έκανε πάνω σε έργα του Μπαχ, του Λιστ και πολλών άλλων συνθετών. Τα γεγονότα της σταδιοδρομίας του τον υποχρέωσαν πρώτα να ταξιδέψει σε όλο τον κόσμο και ύστερα να εγκατασταθεί στο Βερολίνο (εκτός από τα χρόνια μεταξύ 1913 και 1920 που τα πέρασε στη Ζυρίχη)· υπήρξε πόλος έλξης μιας σειράς νέων καλλιτεχνών, που έβλεπαν σ’ αυτόν ένα από τα πιο ελεύθερα πνεύματα της εποχής του. Παράλληλα προς την ιδιότητά του ως πιανίστα αναπτύχθηκε και εκείνη του συνθέτη, βασισμένη στην ιδέα μιας έντονης «νέας κλασικότητας» ως κατάκτησης ενός «νέου» ύφους που, χρησιμοποιώντας όλες τις μουσικές κατακτήσεις του παρελθόντος και μακριά από κάθε σχηματικότητα, εκφράζεται μέσα σε ένα κλίμα γαλήνης, πιο ευγενικής από κάθε ρομαντική έξαρση. Η ποιητική αυτή, μεγάλης σημασίας ακόμα και για τη γοητεία που άσκησε στην κατοπινή γενιά, βρήκε στον Μ. πρακτική έκφραση στη μουσική για πιάνο, στη συμφωνική μουσική και στη μουσική δωματίου (μεταξύ των οποίων ξεχωρίζουν το Κοντσέρτο για βιολί και ορχήστρα έργο 35 του 1896-97, το Κοντσέρτο για πιάνο και ορχήστρα, έργο 39, του 1906, η Φαντασία σε κοντραπούντο του 1910-12), καθώς και στα μελοδράματα Αρλεκίνος και Τουραντό (1917) και προπάντων Δόκτωρ Φάουστ (ανολοκλήρωτο).